Podobnie jak na inne indoeuropejskie systemy wierzeń, na mitologię nordycką składają się mity o bogach i boginiach, bohaterach, cudownych krainach, powstaniu oraz końcu świata. W przeciwieństwie do wielu innych mitologii europejskich, przekaz mitologii nordyckiej zdoła dotrwać do naszych czasów w stosunkowo bogatej postaci. Stało się tak głównie za sprawą islandzkich autorów, takich jak Snorri Sturluson, którzy postanowili przekazać znane im stare opowieści następnym pokoleniom. Tak powstały obie Eddy: Młodsza (Prozaiczna) i Starsza (Poetycka). Stanowią one podstawowe źródło wiedzy na temat wierzeń naszych germańskich przodków. Dodatkowo zapisy odnoszące się do bogów i ich kultu znajdziemy w sagach, skandynawskich kronikach królewskich oraz Germanii rzymskiego historyka Tacyta.
Centralne postaci nordyckiej mitologii stanowią bogowie pochodzący z dwóch początkowo zwaśnionych rodzin Wanów i Asów. Oba rody z czasem doszły do porozumienia. Przedstawiciele Wanów zamieszkali wśród Asów. W asatru czcimy na równi obie te grupy bogów.
W uproszczeniu można powiedzieć, że Asowie należą do bogów uranicznych:
władają zjawiskami atmosferycznymi, do ich siedziby Asgardu prowadzi tęczowy most Bifrost. Jednak każdy z Asów ma własny krąg wpływów, zainteresowań.
Z kolei Wanowie to bogowie chtoniczni, związani z ziemią, urodzajem, płodnością, bogactwem i tajemniczymi zaświatami. Oprócz bogiń i bogów mitologię nordycką zamieszkuje wiele cudownych istot takich jak alfy, karły/czarne alfy, różnego pochodzenia giganci, smoki czy ludzie. Ich dom stanowi dziewięć światów osadzonych na spinającym wszechrzecz jesionie Yggdrasil.
Więcej o wspomnianych wyżej bogach - w kolejnym poście.
Drzewo życia Yggdrasil
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz